Canaydın'ın ölümünden sonra iki tane haber var etrafta dolaşan. Birisi beşiktaş ın antremanda saygı duruşu yapması. Diğeri fenerbahçe nin alkışlayıp sevgi dolu tezahürat yapması.
Türk insanının kanında vardır ölümden çok korkarız. Birisi ölünce bütün husumetler unutulur gider. Hiç bir şey olmamış, geçmiş yaşanmamış olur. Kavgalı biraderler barışır,öpüşür koklaşır,der ki ölüm herşeyin sonu. Biz de böylece felsefi aydınlanmalar geçirir. Ölümlülük üzerine düşünürüz.
Ben her daim ölümlü olduğumuzu en sonunda kabullendiğim için artık cenazelerde ve vefatlarda artık mide ağrısı çekmiyorum. Yani benim için olan,biten gitmiyor,gitmez.
Dün gece centilmen Fenerbahçe taraftarının yaptıkları ettikleri bütün spor gazetelerinde duruyor. Neden bilmiyorum ben "içimizden birisi Özhan Canaydın " pankartını hep çok komik bulmuşumdur. Trajedisi bize, komedisi onlara.
Eminim pazar günü Galatasaray taraftarı bu kadar yaygara kopartmayacaktır. Çok büyük ihtimalle uzun dakikalarca "ölüm varmış korku varmış" söylenecek ve maç uyutulacaktır.
Bu da Özhan abi nin bize gider ayak attığı bir başka kazık.
Ne diyelim mekanı cennet olsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder